پیشینه و مبانی نظری تعاریف و مفاهیم ارزش ها
ارزشها :
هنجارهای یک جامعه در نهایت تجلی ارزشهای آن جامعه است . یعنی عقاید مشترک اجتماعی دربارهی آنچه که خوب ، درست و مطلوب است . مانند احترام به بزرگتر ( بهروان ، 1374ص 60 و 64 ).
2 - 15 تعریف مفهوم ارزش :
‹‹ ساروخاني : ارزش ها تظاهرات شناختي نيازهاي انساني هستند ، ارزش ها دلالت بر ترجيحاتي دارند كه افراد براي حصول نتايج خاص در زندگيشان و انواع رفتارهاي خاص مشتركا دارا مي باشند ›› ( ساروخاني ، 1375 )
‹‹ لاندبرگ : چيزي ارزش دارد يا ارزش است كه مردم براي ابقاء يا افزايش آن كوشش كنند ››( لاند برگ 1947 : 26 )
« ویلیامز : ارزش آن چیزی است که افراد به صورت الزام ، عبادت ، لذت و ... به آن اعتقاد دارند و آنرا می خواهند » ( ویلیامز ، 1956 ، ص375 )
2 - 16 نظریه ارزشی ( تغییر ارزش های سنتی ) « دیوید رایزمن »:
یکی از نظریه پرادازان امریکایی به نام « دیوید رایزمن » در کتاب خود به نام « انبوه تنها » سیر تحول جوامع ودگرگونی های آنها را ناشی از تحول ارتباطات و وسایل ارتباطی میداند . وی سیر زندگی بشر را به سه دوره تقسیم بندی کردهاست . وی در این دورهها ، به نقش رسانهها در تغییر سنتها و ایجاد شکاف نسلی اشاره کرده است : دوره اول ، دوره سنت راهبر ( انسان از سنت هدایت شده )( جامعه باستانی یا سنتی ) است . در این دوره سنتها فرهنگ را انتقال میدهند و هر نسل پیوند خود با نسلهای پیشین از طریق اشتراک سنتها باز مییابد و همین باعث می شود که وحدت و هویت اقوام انسانی ( نسل های انسانی ) تأمین شود . سنتها به عنوان راهها و شیوههای عمل و میراث نیاکان ، بعدی تقدس آمیز دارند و همین امر هر گونه شک و تردیدی در مورد آنها را از بین می برد . در این دوره راههای آینده ، همان راههایی است که نیاکان جامعه ما طی قرن ها پیمودهاند ( رابرتسون ، 1372 : 131 ). به عبارتی در دوران سنت راهبر یک نوع ساخت اجتماعی مبتنی بر سنت ، رفتار بشر را یکنواخت و قابل پیش بینی میکند و به او آرامش و ثبات میدهد . ارتباطات در این دوره چهره به چهره است ( مهدیزاده ، 1380ص 24 )." رایزمن " بر این باور است که تربیت فردی در مرحلهی نخست ، از طریق حماسه ها ، افسانه ها و اسطورهها شکل میگیرد که به صورت شفاهی به فرد منتقل میشود و نقش این نوع تربیت همزمان ، هم سنتها را متذکر می شود و هم نشان می دهند چطور قهرمانان بزرگ و استثنایی میتوانند ، جاودانه شوند ( دادگران ، 1384ص 86 ). دوره دوم ، دوره درون راهبر ( جامعه از درون هدایت شده ) ( جامعه فرد گرایی ) است . این دوره با کاهش تدریجی اهمیت سنتها آغاز و باعث کاهش تشابهات در رفتارها و